اطلسی مکزیکی

نام علمی:Ruellia brittoniana

نام انگلیسی:   Dwarf Mexican Petunia

خانواده:   پاخرسیان (Acanthaceae)

اطلسی مکزیکی

در نگاه اول، گل های آشنای این گیاه چند ساله در میان انبوهی از شاخسار سبز فشرده، حس دیدن چهره ای آشنا در جمعی غریب را دارد. گل های اطلسی مکزیکی شبیه اطلسی های امروزی است و رنگ های آن صورتی، ارغوانی، بنفش و سفید است.

در جنس روئلیا، گونه های بسیاری به نام اطلسی مکزیکی نام گذاری شده که گل های آن ها تقریبا شبیه هم می باشد و بیشتر آن ها گیاهانی با ارتفاعی متوسط تا بلند هستند ولی ارتفاع گونه مورد نظر ما کمتر از 25 سانتیمتر است که کوتاه ترین گیاه در این جنس بوده و شاید بیشترین جذابیت آن به خاطر همین کوتاهی برگسارش باشد. به طوری که کاشت آن بدون در نظر گرفتن گل هایش به عنوان گیاهی پوششی برای لبه های باغچه های باریک انتخابی جذاب است. کاشت آن در گلدان هم خالی از لطف نیست.

این گیاه بدون سربرداری گل های خشک شده آن می تواند در تمام طول تابستان به طور متوالی گل دهد.

حالت برگ های آن رو به بالا به رنگ سبز تیره است و شکل آن سرنیزه ای است. طول برگ ها تا 15 سانتیمتر می رسد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

ایده آل این گیاه، خاک های غنی و هوموسی با زهکشی خوب است. هر چند نسبت به انواع خاک ها مقاومت خوبی دارد.

آبیاری:

این گیاه انطباق پذیری خوبی نسبت به خاک های خشک و خیس دارد و

گیاهان استقرار یافته نسبت به خشکی مقاوم هستند اما بهترین شرایط رشدی و بالندگی گیاهان با آبیاری در حد متوسط  ایجاد می شود. این گیاه نسبت به آبیاری زیاد هم مقاوم است.

نور:

در مکانی آفتابی تا نیم سایه به خوبی رشد می کند ولی برای گلدهی بهتر نیاز به مکانی آفتابی دارد.

دما:

در مناطق بدون یخبندان همیشه سبز است و در مناطقی که یخبندان های سبک دارد شاخ و برگ این گیاه از بین رفته و در بهار پس از گرم شدن هوا شاخسار نو می روید. نسبت به گرما بالا و رطوبت هم مقاوم است.

تکثیر

ساده ترین راه بدست آوردن گیاه جدید، تقسیم ریشه آن است. هم چنین با گرفتن قلمه علفی هم گیاهان جدید می توان بدست آورد. بذر های این گیاه قابلیت خودکاشتی دارد و امکان جوانه زنی بذر های ریخته شده از گیاه در سال بعد بسیار است و با کاشت آن ها هم می توان گیاهان جدید بدست آورد.